- sürüşmək
- f.1. Hamar, sürüşkən səth üzərində hərəkət etmək. Kirşə buzun üstündən sürüşüb keçdi.2. Asanlıqla hamar səth üstü ilə hərəkət etmək, irəliləmək. <Qasım:> Dənizin üzü dələmə kimi idi. Gəmi suyu yara-yara sürüşürdü. T. Ş. S..3. Sürüşüb düşmək, yerindən qaçmaq. Papaq başından sürüşüb düşdü. – <Sona anım:> Xalçanı götürüb gəlirdim, başmağımın tayı ayağımdan sürüşüb çıxdı. M. F. A.. Ayaq altında dayanmayan narın isti qum sürüşüb aşağı getdikcə uşaqlar baxmır, tövşüyətövşüyə, ağır-ağır diklənirdilər. M. C.. Qızın qara çadrası başından sürüşüb boynuna düşdü. . . Ə. M..4. Sürüşə-sürüşə düşmək.5. Çəkilmək. İzzət Əhmədin yanına sürüşüb əlini qoydu oğlunun çiyninə və başını əydi onun başının üstə. C. M.. Pası bir qədər kənara sürüşərək əllərini dizinə vurub: – Bir qulaq kağıza yüz manat, – dedi. S. R.. <Surxay:> Mehralı dayı, bir az o yana sürüş, qonağımız əyləşsin. S. Rəh..6. məc. Gözə görünmədən, heç kəsə hiss etdirmədən getmək, yox olmaq, çəkilmək; əkilmək. <Molla> başmağını astanada qoyub, ətəyini ovcuna yığdı, oğru pişik kimi sürüşdü. M. C.. Leytenant tezcə sürüşüb çıxdı. S. Vəliyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.